New Orleans

Bikers in the USA. Blog 5 28-1 mrt.

Four in a row.

De titel is ook direct de huiskamervraag. Enig idee waarom? Vanmorgen vroeg uit de veren. Het zou immers de langste trip worden van deze motorreis. Ondanks het feit dat we in Panama-city een prima hotelletje wisten te scoren, was het wel luidruchtig. 100% uitgerust waren we dus niet. Komt ook nog eens bij dat het miezerig weer was. Niet echt leuk op de motor. Daar in tegen was het ontbijt prima, zeker voor Amerikaanse begrippen. Tijdens het nuttigen van dit ontbijt met de daarbij behorende reisplanning, kwamen erachter dat de trip nog 100km langer zou duren………, oei 509km ipv 400km. Mmmm, al met al geen vrolijke gezichten dus. We moesten wel, ook omdat we al geboekt hadden voor New Orleans.
Om 0815 werden de motoren gestart en wij dus onderweg. We hadden ons weer druk gemaakt voor niks. Op de eerste plaats klaarde het weer zienderogen op en ten tweede, door een slimme reisplanning van Cees, waren we om 1600 uur gearriveerd downtown New Orleans. Ook de trip was de moeite waard. Afwisselend de highway met de toeristische wegen gebruikend, viel het reuze mee. Zelfs een uitgebreide lunch aan de beaches van Biloxu, kon er nog van af. Die stranden hebben iets magisch hier. Moeilijk te omschrijven. Misschien komt het omdat het zand een andere kleur heeft dan bij ons, helder wit. Breasked pork, wie weet het nog van onze reis uit 2016? 12-14 uur gerookt vlees wat uitgetrokken wordt en geserveerd met een hemels sausje. Nou, dit stond op het menu en we hebben het ons heerlijk laten smaken. Leon, moeten we ook eens uitvogelen of wij dit niet kunnen maken…
Goed, aan gekomen dus bij het Best Western Plus St hotel, downtown NO. Een kamer zonder ramen, och, heeft ook zijn voordelen, je slaapt ook langer. Bij aankomst hadden we nog een kleine uitdaging, waar moesten we onze bikes kwijt. In de folder stond nl dat er parking bij inbegrepen was. Nou heeft het hotel zelfs niets maar ‘leunen’ ze op de andere hotels hier. Niet voor bikes dus. Maar door de 'regelende' jongeman wat onder druk te zetten kwam het allemaal goed. De bikes staan 60 meter verder in een parkeer garage van het Sharington Hotel. Tsssss, wat een hotels hier……..
Eenmaal gesetteld werd het tijd voor de eerste verkenning. Bingo was het al na 1 straat verderop. Een cigarenbar. Ik kon Cees eerst er nog vandaan houden maar na een bepaalde tijd was er geen houden aan. De bar zat vol met Spaans sprekende mannen die zeer luidruchtig domino aan het spelen waren. Alvast een rummetje gedronken om ons voor te bereiden om het 2e deel van onze reis. Dat wordt nog wel een dingetje maar daarover later. Tijdens onze omgang door de straten van NO kregen we direct de sfeer te pakken of misschien beter gezegd, de geest van deze stad te pakken. Immers, NO staat bekend om de muziek en dat voel en hoor je. Bijna in elk cafe of restaurant is er live-music van diverse soorten. Bere- gezellig!
Na het sigaartje en de rum sloten we de dag af met een klein hapje, een salade bij de mc Donalds………. Morgen eerst de was doen en NO verder verkennen. Oant moarn dus!

Mooi, na een goede nachtrust besloten we eerst de was te gaan doen. Tuurlijk, eerst ontbijten en dat bracht mij in een goed humeur. Toen we namelijk de eetzaal inliepen werd ik aangesproken door een dame, leeftijd is in dit geval niet zo belangrijk…., ha, ha. Ik verstond haar even niet maar ze zei tegen mij:” what a beautifull hair do you have”. ‘Excuse me ma’am, are you flirting with me?, was mijn vraag waarop ze zei: ‘yes, ofcourse’. ‘Sorry Ma’am, thats to early for me, try it in the evening again’, met een knipoog…. Mijn dag kon niet meer stuk…..
Ook de was wegbrengen was leuk. We hadden een laundry uitgezocht en beter hadden we het niet kunnen treffen. Een oud mensje van 92 jaar zat achter de toonbank en de negroïde assistente waren beide mooie persoonlijkheden. De groene droogtrommels waren al 68 jaar oud, zie foto, en ze werken nog steeds. Mooie verhalen had ze te vertellen. Ondertussen wij op zoek naar Wholefoods, onze favoriete winkel waar je heerlijke salades kan samenstellen. Het was een paar km verder dus we konden mooi een aangename met het nuttige verenigen. Ondertussen wel een tussenstop maken want het is echt ongelooflijk, de man kan wel de elfstedentocht ongetraind rijden maar 1 km wandelen moet hij zijn voeten afplakken, tssssss. Zijn wederwoord is dat het wel een bestaande blessure betreft, geloof er geen snars van…..
De salade was prima. Op de terugweg de was opgehaald. Mooi verpakt in een papieren zak. Eenmaal aangekomen in het hotel bleek waarom. Waarom die oude dames 4 onderbroeken van ons wilden houden…………

De rest van de tijd zijn we wezen buurten. Overal muziek en grappige dingetjes. Bekijk het filmpje maar eens. Morgen gaan we NO weer verlaten. Moet wel, als we op tijd in Miami willen zijn.
Goed, dat was het weer. Oant Moarn…..