Trinidad it is.

Trinidad it is.

Ondertussen zijn we 48 uur verder. Eerst moet ik even mij verontschuldigen. Heb net even mijn laatste stukje doorgelezen en dat leek nergens naar, wat een taalfouten….. Gelukkig heb ik een goede smoes, ik moet alles op mijn telefoon doen, eerst in Word en daarna kopiëren en plakken en dat met kleine lettertjes….
Goed, 2 dagen verder dus. Eergisteren afscheid genomen van Vinales. Het werd een leuk afscheidsfeestje. s ‘Avonds werden we uitgenodigd bij de buren en gingen de beentjes nog even van de vloer. Helaas ging het in de nacht mis, ik werd zo ziek als een hond. Nauwelijks nachtrust gehad en zo slap als een vaatdoek begonnen we aan de 500km lange reis naar Trinidad. Laten we het er maar verder niet over hebben, het was gewoon niet leuk…… Toch nog 1 dingetje. We waren net bij de kust aangekomen begon het wat te kraken onder onze wielen. Nou kennen wij onze ‘paddentrek’, hier kennen ze de ‘krabbentrek’. Je begrijpt het al….., je weet niet wat je ziet. Van klein tot groot steken ze over, bij honderden. Waarom is nog steeds de grote vraag. Niet richting kust en ook daar ongeveer 2 km er vandaan. 
Tegen de avond kwamen we aan. Voordat we onze tweede ‘casa particulare’ gevonden hadden, waren we twee uur verder. Nou moet je weten dat er hier geen straatnaam bordjes zijn, wat een ramp! Na tig x gevraagd te hebben in ons beste Spaans, is het gelukt. Toch werd het iets anders dan gepland, het had een huisje aan de ‘playa’ moeten zijn maar dat zou te romantisch zijn geweest. En, per slot van rekening, wat zouden wij daar mee moeten.... De kamer was prima en we verheugden ons al op een rustige nacht. Dat was wat anders dan in Vinales, wij stadsmensen kunnen niet meer tegen de geluiden van de natuur. Althans, als je ‘dogfights’ en hanen gekrijs in de nacht en vroege ochtend zo mag bestempelen. Na een eenvoudige maaltijd te hebben genuttigd, althans ik; Cees kreeg een mooi gerookte vis op zijn bordje, gingen we er vroeg in. Herstellen voor mij is het credo. Vandaag dus een rustig dagje met een sightseeing van de (niet onaardige) stad. Genoeg te zien en vanuit Cees zijn historisch oogpunt gezien, hij was hier drie jaar geleden ook al geweest, was er genoeg veranderd. Veel meer toerisme, veel meer kraampjes en de gebouwen nog net zo slecht onderhouden als toen. 
Ook hier gezellig ‘live’ music op de terrassen, mooie gebouwen te zien en het is dus goed vertoeven hier. Ook het strand is prachtig met mooi wit zand en sfeervol. Straks een hapje eten en vannacht nog een goed nachtje en dan moet het weer okay zijn. Nu gelukkig geen spierpijn etc meer, moet wel even uitkijken met eten. Dat moet ik overigens toch al want 4 dagen geleden, tijdens een hapje kip, zei een kies, knak. Een barst erin van voor naar achter. Misschien er even een touwtje om draaien om alles bijeen te houden. In ieder geval rechts kauwen, ik wordt er wel aan herinnert als ik dat niet doe……
Toegevoegd, althans dat gaat komen, nog een filmpje van Vinales en wat foto’s van Trinidad. Ik hoop dat het lukt, want hier is het internet niet te best. 

Oant Moarn!