Windy Road.....
Blijf op de hoogte en volg O.J.
28 Oktober 2016 | Verenigde Staten, Panguitch
Ik was nog niet het hotel uit of de wind gaf me een punch in the face, althans, zo voelde het. Het lopen was dus ook niet echt lekker. Stijf doorlopen was het devies en zo toch weer de 5 km gemaakt, hulde voor mezelf......
Tja, gaan we wel of gaan we niet, that's the question. Gelukkig is Cees wel wat gewend met dat andere vervoersmiddel, dus we gaan. In de planning stond Bryce Canyon, staat in de top 3 van alle Canyons in de States.
Wellicht dat het komt door de wind, de bewolking, maar ik vond de Canyon van gister vele malen mooier. Oordeel zelf adh vd foto's.
De tocht brengt ons, in eerste instantie, naar Panquitch. Een plaatsje aan de HW89, ten oosten van de Canyon. Tevens ook de plaats waar we wilden gaan lunchen en uiteindelijk de nacht gaan doorbrengen. Zo gezegd zo gedaan.
Om de Canyon Bryce te betreden, volgden we de enige weg er naar toe, vv dus. Vooral het eerste stuk, door het Dixie National Forest was erg mooi. Behoudens natuurlijk de wind die vooral Cees plaagde, ik ben wel wat gewend met mijn BMW.
Het werd uiteindelijk een kort ritje, ongeveer 225 km. We zijn dus relatief vroeg in het hotel, 1530. Ook niet erg voor een keer, het weer is dreigend, het is nog droog maar.....
Straks nog ff het stadje in, op tijd het bedje in want morgen wacht een lange dag door de dessert.... O, Cees zegt dat dat pas overmorgen is. We gaan straks plannen.... Fijn weekeinde allemaal en Oant Moarn!
Tja, gaan we wel of gaan we niet, that's the question. Gelukkig is Cees wel wat gewend met dat andere vervoersmiddel, dus we gaan. In de planning stond Bryce Canyon, staat in de top 3 van alle Canyons in de States.
Wellicht dat het komt door de wind, de bewolking, maar ik vond de Canyon van gister vele malen mooier. Oordeel zelf adh vd foto's.
De tocht brengt ons, in eerste instantie, naar Panquitch. Een plaatsje aan de HW89, ten oosten van de Canyon. Tevens ook de plaats waar we wilden gaan lunchen en uiteindelijk de nacht gaan doorbrengen. Zo gezegd zo gedaan.
Om de Canyon Bryce te betreden, volgden we de enige weg er naar toe, vv dus. Vooral het eerste stuk, door het Dixie National Forest was erg mooi. Behoudens natuurlijk de wind die vooral Cees plaagde, ik ben wel wat gewend met mijn BMW.
Het werd uiteindelijk een kort ritje, ongeveer 225 km. We zijn dus relatief vroeg in het hotel, 1530. Ook niet erg voor een keer, het weer is dreigend, het is nog droog maar.....
Straks nog ff het stadje in, op tijd het bedje in want morgen wacht een lange dag door de dessert.... O, Cees zegt dat dat pas overmorgen is. We gaan straks plannen.... Fijn weekeinde allemaal en Oant Moarn!
-
29 Oktober 2016 - 03:14
Hypolitus:
Hellow boys,
Ziet er echt gaaf uit die foto's. Mannen als jullie kunnen toch wel tegen een beetje wind, zegt een weggebruiker die alleen maar gemotoriseerde vervoersmiddelen gebruikt, waar een dak aanzit........ -
29 Oktober 2016 - 11:25
AM:
Wat een schitterende natuur(foto's).
Hebben de heren al een tatoeage?? Op de e.o.a. manier associeer ik mannen op hun grote jongens met tatoeages! Het kan aan mij liggen, maar wellicht zit er ergens onder de dikke pakken....opbiechten dan maar! -
29 Oktober 2016 - 11:33
Maarten:
Het ziet er echt geweldig uit, dat schitterende landschap van het Wilde Westen. Daar mogen natuurlijk stoere mannen op stoere motoren niet ontbreken, moboys als alternatief voor de traditionele cowboys. -
29 Oktober 2016 - 16:05
O.J. Oosterhoff:
Ha, AM, we hebben al een schets in gedachten......, en Maarten, een leren gillet ook al. Nu nog een MC oprichten...... -
29 Oktober 2016 - 16:39
Esther:
Als je de verhalen leest waan je, je dat je erbij bent. Zeker met die mooe foto's erbij.
Wachtend op het volgende verhaal. Veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
